Jest malutki, delikatny, zaledwie 7 kg nadziei, że jeszcze ktoś go pokocha. Został znaleziony na wiosce – samotny, wyczerpany, niedożywiony. Jego ciało było pełne pasożytów, a sierść przypominała w dotyku suche siano. Patrząc na niego, trudno było powstrzymać łzy. Dziś to już inny pies. Wykąpany z obciętymi kołtunami i mięciutką sierścią. Nadal niewiele widzi, ale radzi sobie świetnie – porusza się samodzielnie i chętnie poznaje otoczenie. Krasnal jest niezwykle grzeczny, spokojny, łagodny. Akceptuje inne zwierzęta. Gdy tylko usłyszy człowieka, radośnie macha swoim króciutkim ogonkiem – tak, jakby dziękował za każdą chwilę uwagi. Patrzymy na niego z czułością i pytamy – gdzie był całe życie? Czy ktoś go kochał? Czy spał kiedyś na miękkim posłaniu? Teraz nie mamy już czasu na pytania – szukamy dla niego domu. Pilnie. Krasnal zasługuje, by ostatnie rozdziały jego historii były pisane z czułością i spokojem. Prosimy – jeśli możesz dać mu ciepło, bezpieczeństwo i miłość – odezwij się.